วันศุกร์ที่ 3 กันยายน พ.ศ. 2553

เราเห็นความกล้าหาญของที่นี้ที่กล้าจะเปลี่ยน แต่ก็ปฏิเสธสังคมไม่ได้ ท่านเชื่อได้อย่างไรว่าเขาจบออกไปแล้วจะมีงานทำ จะสมบูรณ์อย่างที่เป้าหมายขอ ลำปลายมาสพัฒนาตั้งไว้ มีความเชื่อขั้นสุดท้ายอย่างไรว่ามันจะสำเร็จได้นะตรงนั้น ก็เห็นความสอดคล้องจากที่วงการศึกษากำหนดคือตามศักยภาพตัวนี้ชัดเจน แต่ในภาพของสังคมบั่นปลายสุดท้ายเขาก็อยากให้ลูกเขามั่นคง มีอาชีพได้ ดูตรงนี้แล้วสังคมส่วนหนึ่งคงนึกๆ จะมั่นใจได้อย่างไรว่าจัดการศึกษาในลักษณะนี้แล้วจะทำให้สำเร็จในชีวิตได้ ?

(ถามโดย : ครู  สพท.ศรีสะเกษ เขต 1)

ครูใหญ่ตอบ :  ผมก็ขอย้อยถามว่าที่จัดๆ กันอยู่เราจะมั่นใจได้อย่างไรว่าจะสำเร็จไหม คำถามนี้คือคำตอบ
ครูใหญ่ตอบเพิ่มเติม  :  
ผมไม่ได้บอกว่าร้อยเปอร์เซ็นต์ของเด็กที่นี้จะต้องออกไปแล้วประสบผลสำเร็จแบบนั้น  เกณฑ์การวัดความสำเร็จของเราไม่ใช้การสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้  แต่เกณฑ์การวัดความสำเร็จของเราคือ  เราพยายามที่จะยกระดับด้านจิตวิญญาณของเด็กๆ ให้เขาสามารถมีความสุขได้อย่างที่เป็น  ไม่ได้บอกว่าต้องมีอาชีพเป็นหมอ  มีบ้านหลังใหญ่ๆ มีรถสองคัน  มีที่ดินทำนาเยอะๆ จึงจะมีความสุข  แต่ต้องมีความสุขได้อย่างที่เป็นเขา  เกณฑ์นี้ดูเหมือนจะเป็นนามธรรมมากๆ แต่นามธรรมนี้คือสิ่งดี  จอห์น เอฟเคนเนดี้  เขาพูดว่าเราต้องการคนที่กล้าฝันในสิ่งที่ไม่เคยเป็น  เราเห็นการศึกษาทุกแง่มุม ทุกท่านรู้หมด ทะลุปรุโปร่งว่าดีไม่ดียังไง  แล้วทุกคนก็ปรารถนาให้มันดีขึ้น  สิ่งเดิมเราทำเรารู้แล้ว   ทำไมเราไม่ลองทำสิ่งใหม่อย่างกล้าหาญเพื่อสร้างตำนานก่อนเกษียร  ให้ทุกคนได้กล่าวขวัญว่าเราทำได้วิเศษมาก

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น